ยืนตรงนี้ ยิ้มตรงนี้ ได้เสมอ

 

แค่เพียงเรา เข้าใจ ตัวเราเอง

แค่เพียงหยุด ข่มเหง ใจอ่อนไหว

ใช้ชีวิต โดยลำพัง ช่างปะไร

เราต้องยืน อยู่ให้ได้ อย่างมั่นคง

มีสองมือ หนึ่งหัวใจ ที่ไม่ท้อ

มีสองเท้า ให้ก้าวต่อ เพื่อเสริมส่ง

ส่งให้เรา ก้าวเดินไป อย่างมั่นคง

ไม่ใหลหลง ไปกับเหงา ที่ทิ่มแทง

อาจมีเหนื่อย มีท้อแท้ แต่ยิ้มสู้

มีหดหู่ แต่จะปล่อย ไม่เคลือบแฝง

เข้าใจตน นับถือตน ไม่คลางแคลง

ความรักจะ สำแดง ให้แกร่งพอ

ยืนตรงนี้ ยิ้มตรงนี้ ได้เสมอ

แม้จะเหงา และขาดเธอ ก็ไม่ขอ

แค่เพียงเรา เข้าใจเรา ก็เพียงพอ

ความเข้าใจ จะช่วยก่อ ให้เต็มคน